DS.523.2332.2021

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.) w zw. z art. 7 ust 1 ustawy o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 roku (Dz.U. z 2019 r. poz. 1781 t.j.), art. 5 ust. 1 lit. c oraz art. 6 ust. 1, art. 13 ust.1, 2 i 4 oraz art. 58 ust. 2 lit. d rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, str. 1,  Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, str. 2 oraz Dz. Urz. UE L 74 z 4.03.2021, str. 35), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana E. W., zamieszkałego w M., na nieprawidłowości w procesie przetwarzania jego danych osobowych przez Pana K. S. oraz Panią J. S., zamieszkałych w M., reprezentowanych przez adw. Panią B. S., polegające na przetwarzaniu jego danych osobowych bez podstawy prawnej za pomocą monitoringu wizyjnego oraz bezprawnym udostępnieniu jego danych osobowych − pochodzących z nagrań z wskazanego monitoringu − podmiotom nieuprawnionym, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych

1)      nakazuje Panu K. S. oraz Pani J. S., zamieszkałym w M., reprezentowanym przez adw. Panią B. S., zaprzestanie przetwarzania danych osobowych, w zakresie głosu, Pana E. W., zamieszkałego w M., w związku z prowadzonym monitoringiem wizyjnym oraz ich usunięcie z dotychczas utrwalonych nagrań;

2)      nakazuje Panu K. S. oraz Pani J. S., zamieszkałym w M., reprezentowanym przez adw. Panią B. S., spełnienie obowiązku informacyjnego na rzecz Pana E. W., zamieszkałego w M., o którym mowa w art. 13 ust. 1 lit. c, d, e oraz ust. 2 lit. a, b, d rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, str. 1,  Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, str. 2 oraz Dz. Urz. UE L 74 z 4.03.2021, str. 35),

3)   w pozostałym zakresie odmawia uwzględnienia wniosku.

UZASADNIENIE

Do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęła skarga Pana E. W., zamieszkałego w M. (zwanego dalej: Skarżącym), na nieprawidłowości w procesie przetwarzania jego danych osobowych przez Pana K. S. oraz Panią J. S., zamieszkałych w M. (zwanych dalej także łącznie: Skarżonymi), reprezentowanych przez adw. Panią B. S., polegające na przetwarzaniu jego danych osobowych bez podstawy prawnej za pomocą monitoringu wizyjnego oraz bezprawnym udostępnieniu jego danych osobowych − pochodzących z nagrań z wskazanego monitoringu − podmiotom nieuprawnionym.

W toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w niniejszej sprawie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych (zwany dalej: Prezesem UODO) ustalił następujący stan faktyczny:

1. Skarżeni zamieszkują w M. na osiedlu domów w zabudowie szeregowej w lokalu nr. (…) znajdującym się na parterze. Skarżący zamieszkuje natomiast w lokalu nr. (…), znajdującym się na piętrze (dowód: wyjaśnienia Skarżonych z […] maja 2021 r.);
2. Skarżeni wskazali, że począwszy od marca 2016 r. są uporczywie nękani przez Skarżącego oraz jego rodziców, na dowód czego przedłożyli:

− wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia […] lipca 2019 r., na mocy, którego Skarżący został skazany za to, że w okresie od […] marca 2016 r. do dnia […] kwietnia 2018 r. w M., uporczywie nękał Skarżonych, działając w ten sposób, że publicznie ich wyzywał używając słów powszechnie uznanych za obelżywe. Wyrok ten został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia […] stycznia 2021 r.;

− wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia […] sierpnia 2020 r., na mocy którego Skarżący został skazany za nękanie oraz groźby pozbawienia życia i zdrowia kierowane w stosunku do Pani J. S. oraz innych osób, znieważenie funkcjonariuszy Policji oraz naruszenie ich nietykalności cielesnej (odpychanie, szarpanie za mundur, próby zadania kopnięć);

Skarżeni wskazali ponadto na toczące się postępowanie w Sądzie Rejonowym w W. pod sygn. akt […] w przedmiocie ich uporczywego nękania przez Skarżącego.

(dowód: wyjaśnienia Skarżonych z […] maja 2021 r., kopie wyroków w aktach sprawy);

3. Skarżeni wskazali, że zamontowali monitoring w celu zapewnienia bezpieczeństwa, ponieważ zachodziła i nadal zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla ich życia i zdrowia. Skarżeni oświadczyli, że zainstalowanie monitoringu było poprzedzone sugestią Policji w związku z licznymi zdarzeniami, jakie miały miejsce na ich działce (dowód: wyjaśnienia Skarżonych z […] maja 2021 r.);
4. Skarżeni wskazali, że kamera została tak skierowana, aby swoim zasięgiem obejmowała przede wszystkim wejście do ich domu oraz teren wspólny przed posesją, a także, że pomiędzy schodami (które prowadzą do obydwu drzwi wejściowych) Pan K. S. zamontował płytę (drewniane przepierzenie), która uniemożliwia objęciem monitoringu drzwi wejściowych Skarżącego, a także schodów (dowód: wyjaśnienia Skarżonych z […]  maja 2021 r., wydruk obrazu z kamery w aktach sprawy);
5. Skarżeni oświadczyli, że obszar objęty monitoringiem stanowi część wspólną, w tym bramę wjazdową i furtkę, wjazd na posesję oraz część pasa drogowego sprzed wjazdu na posesję (dowód: wyjaśniania Skarżonych z […] maja 2021 r., wydruk obrazu z kamery w aktach sprawy);
6. Skarżeni oświadczyli, że:

− kamera rejestruje zarówno obraz i dźwięk;

− system monitoringu obsługiwany jest przez nich osobiście;

− system monitoringu jest zabezpieczony przed dostępem osób nieupoważnionych;

− system monitoringu nagrywa na dysk twardy nagrania z kamer, a po zapełnieniu dysku obraz jest automatycznie nadpisywany nowym obrazem;

− czas przechowywania nagrań nie przekracza kilku dni.

(dowód: wyjaśnienia Skarżonych z […] maja 2021 r.);

8. Skarżeni zaprzeczyli twierdzeniom Skarżącego w zakresie udostępniania nagrań z monitoringu, w tym nagrania z jego wizerunkiem, osobom nieuprawnionym. Ponadto Skarżeni wyjaśnili, że zapis z kamer został udostępniony (na nośnikach pendrive) Policji, Prokuraturze Rejonowej w W. oraz Sądowi, w toku postępowań karnych, które toczyły się i toczą nadal przeciwko Skarżącemu, zaś celem udostępnienia było przeprowadzenie dowodów. Skarżeni oświadczyli, że zapis z kamer, który został udostępniony obejmował zdarzenia z udziałem Skarżącego, takie jak np. jego agresywne zachowania, przekleństwa, krzyki czy kłótnie, a także, że zapisy zdarzeń z udziałem Skarżącego zostały automatycznie usunięte z systemu monitoringu poprzez ich nadpisanie innym obrazem (dowód: wyjaśnienia Skarżonych z […] maja 2021 r.);
9. Skarżeni oświadczyli, że wypełnili wobec Skarżącego obowiązek informacyjny określony w art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, str. 1,  Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, str. 2 oraz Dz. Urz. UE L 74 z 4.03.2021, str. 35), zwanego dalej: rozporządzeniem 2016/679, poprzez wielokrotne informowanie go zarówno o fakcie zainstalowania kamery, a także o zasięgu kamery. Skarżeni wskazali, że informowali o monitoringu w 2019 r. w toku postępowania karnego, które toczyło się w Sądzie Rejonowym w W. pod sygn. akt […] przeciwko Skarżącemu oraz jego rodzicom o przestępstwa uporczywego nękania oraz kierowania gróźb karalnych na szkodę Skarżonych. Skarżeni oświadczyli – cyt.: „W dniu […] kwietnia 2019 r. J. S. informowała dokładnie jaki teren obejmuje swoim zasięgiem kamera, m.in. zeznając słowami ja mam kamerę na schody i samochód i obejmuje też kawałek głównej drogi”. Skarżeni wskazali, że protokoły potwierdzające wykonanie obowiązku informacyjnego znajdują się w aktach sprawy w Sądzie Rejonowym w W. (dowód: wyjaśnienia Skarżonych z […] lipca 2021 r.);
10. Skarżeni wskazali, że umieścili na drzwiach frontowych swojego mieszkania tablicę informacyjną z treścią „obiekt monitorowany” (dowód: wyjaśnienia Skarżonych z […] lipca 2021 r., dokumentacja fotograficzna przedstawiająca tablicę z treścią „obiekt monitorowany” w aktach sprawy).

Na podstawie zgromadzonego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego Prezes UODO zważył, co następuje.

Odnosząc się do kwestii legalności przetwarzania danych osobowych Skarżącego przez Skarżonych wskazać należy co następuje. Przepisem uprawniającym administratora do przetwarzania danych osobowych osób fizycznych jest art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2016/679 (w odniesieniu do danych zwykłych), który legalizuje przetwarzanie danych osobowych, gdy spełniona jest co najmniej jedna z enumeratywnie wskazanych w nim przesłanek. Zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia 2016/679 przetwarzanie jest legalne, gdy jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności gdy osoba, której dotyczą, jest dzieckiem.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wynika, że Skarżeni zainstalowali monitoring wizyjny obejmujący swoim zakresem wejście do ich domu, a także część wspólną, w tym bramę wjazdową i furtkę, wjazd na posesję oraz obszar publiczny, w tym obszar pasa drogowego sprzed wjazdu na posesję. Skarżeni wyjaśnili, że prowadzą monitoring wizyjny w celu zapewnienia bezpieczeństwa, ponieważ zachodziła i nadal zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla ich życia i zdrowia bowiem począwszy od marca 2016 r. są uporczywie nękani przez Skarżącego oraz jego rodziców, na dowód czego przedłożyli kopie wyroków na mocy których Skarżący został skazany m.in. za nękanie ich, czy kierowanie gróźb pozbawienia życia i zdrowia w stosunku do Pani J. S. oraz innych osób, a także znieważenie i naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariuszy Policji. Ponadto Skarżeni oświadczyli, że obecnie toczy się kolejne postępowanie przed Sądem Rejonowym w W. w związku z ich nękaniem przez Skarżącego. Z oświadczenia złożonego przez Skarżonych wynika też, że system monitoringu obsługiwany jest przez nich osobiście, a także, że jest zabezpieczony przed dostępem osób nieuprawnionych. Skarżeni prowadzą monitoring wizyjny z wykorzystaniem funkcji nagrywania dźwięku.

Wobec powyższego Prezes UODO uznał, że Skarżeni legitymują się podstawą prawną uprawniającą ich do przetwarzania danych osobowych Skarżącego (pochodzących z systemu monitoringu wizyjnego) w zakresie jego wizerunku określoną w art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia 2016/679. Zapewnienie bezpieczeństwa w obszarze objętym monitoringiem jest prawnie usprawiedliwionym celem Skarżonych – administratora danych osobowych. Wskazać należy, że uzasadniony interes administratora danych musi zostać wykazany, a także, że nie może mieć on charakteru hipotetycznego. W ocenie Prezesa UODO w przedmiotowej sprawie w/w przesłanka została spełniona. Mając na uwadze wskazane okoliczności, wniosek Skarżącego w zakresie nakazania usunięcia jego danych osobowych w zakresie jego wizerunku nie mógł zostać uwzględniony m.in. ze względu na wartość dowodową przetwarzania danych w sprawach sądowych.

Podkreślić jednak należy, że uprawnienia do stosowania funkcji rejestracji głosu posiadają jedynie służby porządkowe i specjalne na podstawie ustaw regulujących ich działalność. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Ochrony Danych określonymi w „Wytycznych 3/19 w sprawie przetwarzania danych osobowych przez urządzenia wideo”, przyjętych w dniu 29 stycznia 2020 r., dalej jako: „Wytyczne”, w pkt 9.3 ppkt. 129, administrator przy wybieraniu rozwiązań technicznych odnoszących się do prowadzonego monitoringu nie powinien wybierać rozwiązań zawierających funkcje, które nie są niezbędne (wśród funkcji tych mieści się: nieograniczone śledzenie ruchów kamery, możliwość przybliżenia, transmisja radiowa, analiza i nagrania dźwiękowe). Zgodnie z przytoczonymi Wytycznymi funkcje, które nie są niezbędne powinny zostać dezaktywowane. W ocenie Prezesa UODO przetwarzanie danych osobowych w zakresie głosu osób znajdujących się w obszarze objętym monitoringiem, w tym głosu Skarżącego narusza zasadę wskazaną w art. 5 ust. 1 lit. c rozporządzenia 2016/679, tj. zasadę minimalizacji danych. Przepis ten stanowi, że dane osobowe muszą być adekwatne, stosowne oraz ograniczone do tego, co niezbędne do celów, w których są przetwarzane ("minimalizacja danych"). Prowadzony przez Skarżonych monitoring przy wykorzystaniu funkcji nagrywania głosu, nie jest zaś odpowiedni i niezbędny do osiągnięcia przez nich celu, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa. Wskazać bowiem należy, że swój prawnie uzasadniony cel Skarżeni realizować mogą za pomocą innych, mniej inwazyjnych w stosunku do podstawowych praw i wolności Skarżącego środków, takich jak np. nagrywanie konkretnych rozmów. W ocenie Prezesa UODO, stosowanie funkcji nagrywania w sposób ciągły dźwięku w związku z prowadzonym monitoringiem prowadzi do naruszenia m.in. prawa do prywatności osoby obserwowanej. Tym samym Prezes UODO uznał, że Skarżeni nie legitymują się stosowną podstawą prawną do przetwarzania danych osobowych Skarżącego w zakresie jego głosu w związku z prowadzonym monitoringiem, a co za tym idzie uznał za zasadne nakazanie zaprzestania ich przetwarzania oraz ich usunięcia z dotychczas utrwalonych nagrań.

Skarżący przedmiotem skargi uczynił także bezprawne udostępnienie jego danych osobowych podmiotom nieuprawnionym, w tym w toku postępowania przed Sądem powszechnym. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że w postępowaniu administracyjnym obowiązuje zasada, że ciężar dowodu spoczywa na tym, kto z określonego faktu wyprowadza skutki prawne. Pogląd ten znajduje uzasadnienie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (z dnia 9 lipca 2000 r., III SA 5417/98). Skarżący nie przedstawił dowodów na udostępnianie przez Skarżonych jego danych osobowych na rzecz podmiotów nieuprawionych, nie wskazał komu te dane miały zostać udostępnione i na czym miałoby polegać to udostępnienie. Skarżący ograniczył się wyłącznie do wskazania, że nagrania z monitoringu zostały udostępnione w Sądzie. Skarżeni zaprzeczyli twierdzeniom Skarżącego w zakresie udostępniania nagrań z monitoringu, w tym nagrania z jego wizerunkiem, osobom nieuprawnionym. Skarżeni w swoich wyjaśnieniach wskazali, że nagrania, na których uwiecznione zostało niewłaściwe zachowanie Skarżącego zostały przedłożone jedynie Policji, Prokuraturze, a także Sądowi w ramach prowadzonych postępowań − w celu przeprowadzenia dowodu. Skarżeni wyjaśnili, że zapis z kamer, który został udostępniony obejmował zdarzenia z udziałem Skarżącego, takie jak np. jego agresywne zachowania, przekleństwa, krzyki czy kłótnie, a także, że zapisy zdarzeń z udziałem Skarżącego zostały automatycznie usunięte z systemu monitoringu poprzez ich nadpisanie innym obrazem. Działanie Skarżonych, polegające na przedłożeniu nagrań z monitoringu wizyjnego właściwym organom (Policji, Prokuraturze, Sądowi) znajduje − w ocenie Prezesa UODO − podstawę prawną określoną w art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia 2016/679. Przedkładanie dowodów w postępowaniu sądowym nie narusza podstawowych praw i wolności osoby, której dane dotyczą. W kompetencjach sądu mieści się natomiast ocena wiarygodności i mocy dowodów, a także podjęcie decyzji o dopuszczeniu określonego dowodu biorąc przy tym pod uwagę, czy dany fakt ma istotne znacznie dla sprawy. Zauważyć przy tym należy, że ochrona danych osobowych nie jest prawem absolutnym i jej celem nie jest uniemożliwianie podejmowania czynności w toku postępowania przed sądem powszechnym, czy też gromadzenie dowodów w celu wykazania naruszeń praw osób, których dane dotyczą. Tym samym, zarzut nieuprawnionego udostępnienia danych osobowych Skarżącego pochodzących z nagrań monitoringu nie znalazł potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym, w związku z powyższym, Prezes UODO nie może inaczej rozstrzygnąć wniosku Skarżącego w tym zakresie, jak tylko odmówić jego uwzględnienia.

Z uwagi na objęcie monitoringiem wizyjnym obszaru niebędącego wyłączną własnością Skarżonych, zobowiązani są oni do przetwarzania danych osobowych z zgodnie z przepisami rozporządzenia 2016/679. Tym samym Skarżeni zobligowani są między innymi do zrealizowania obowiązku informacyjnego, rozpatrywania żądań osób obserwowanych i właściwego zabezpieczania nagrań.

Obowiązek informacyjny o którym mowa art. 13 rozporządzenia 2016/679, powinien zostać spełniony przez administratora, w przypadku jeżeli dane osobowe pozyskano od osoby, której dane dotyczą. Administrator zobowiązany jest w takiej sytuacji podać następujące informacje: swoją tożsamość i dane kontaktowe oraz, gdy ma to zastosowanie, tożsamość i dane kontaktowe swojego przedstawiciela (art. 13 ust. 1 lit. a), gdy ma to zastosowanie – dane kontaktowe inspektora ochrony danych (art. 13 ust. 1 lit. b), cele przetwarzania danych osobowych, oraz podstawę prawną przetwarzania (art. 13 ust. 1 lit. c), jeżeli przetwarzanie odbywa się na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f – prawnie uzasadnione interesy realizowane przez administratora lub przez stronę trzecią (art. 13 ust. 1 lit. d), informacje o odbiorcach danych osobowych lub o kategoriach odbiorców, jeżeli istnieją (art. 13 ust. 1 lit. e), gdy ma to zastosowanie – informacje o zamiarze przekazania danych osobowych do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej oraz o stwierdzeniu lub braku stwierdzenia przez Komisję odpowiedniego stopnia ochrony lub w przypadku przekazania, o którym mowa w art. 46, art. 47 lub art. 49 ust. 1 akapit drugi, wzmiankę o odpowiednich lub właściwych zabezpieczeniach oraz o możliwościach uzyskania kopii danych lub o miejscu udostępnienia danych (art. 13 ust. 1 lit. f).

Dodatkowo zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia 2016/679, poza informacjami, o których mowa w ust.1, podczas pozyskiwania danych osobowych administrator podaje osobie, której dane dotyczą, następujące inne informacje niezbędne do zapewnienia rzetelności i przejrzystości przetwarzania: okres, przez który dane osobowe będą przechowywane, a gdy nie jest to możliwe, kryteria ustalania tego okresu (art. 13 ust. 1 lit. a), informacje o prawie do żądania od administratora dostępu do danych osobowych dotyczących osoby, której dane dotyczą, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania lub o prawie do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także o prawie do przenoszenia danych (art. 13 ust. 1 lit. b), jeżeli przetwarzanie odbywa się na podstawie art. 6 ust. 1 lit. a lub art. 9 ust. 2 lit. a – informacje o prawie do cofnięcia zgody w dowolnym momencie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem (art. 13 ust. 1 lit. c), informacje o prawie wniesienia skargi do organu nadzorczego (art. 13 ust. 1 lit. d), informację, czy podanie danych osobowych jest wymogiem ustawowym lub umownym lub warunkiem zawarcia umowy oraz czy osoba, której dane dotyczą, jest zobowiązana do ich podania i jakie są ewentualne konsekwencje niepodania danych (art. 13 ust. 1 lit. e), informacje o zautomatyzowanym podejmowaniu decyzji, w tym o profilowaniu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 i 4, oraz – przynajmniej w tych przypadkach – istotne informacje o zasadach ich podejmowania, a także o znaczeniu i przewidywanych konsekwencjach takiego przetwarzania dla osoby, której dane dotyczą (art. 13 ust. 1 lit. f).  

W wyjaśnieniach złożonych przed Prezesem UODO Skarżeni wskazali, że wielokrotnie informowali Skarżącego o fakcie zainstalowania kamery oraz jej zasięgu, a także, że na drzwiach frontowych ich mieszkania umieścili tablicę informacyjną z treścią: „obiekt monitorowany”.  Skarżeni podnieśli, że w toku jednego z postępowań karnych (toczącego się pomiędzy, nimi a Skarżącym) informowali, że zainstalowana przez nich kamera obejmuje schody, samochód i część drogi głównej. Skarżeni nie wykazali jednak, aby przekazali Skarżącemu informacje wynikające z treści art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/679, zaś działania przez nich podjęte (umieszczenie tablicy informującej wyłącznie o fakcie objęcia obiektu monitoringiem oraz poinformowanie o zasięgu kamery) nie są wystarczające. Spełnienie obowiązku informacyjnego ma m.in. funkcję poinformowania o prawach osoby, której dane osobowe są przetwarzane. Skarżeni, jako administrator danych osobowych przetwarzanych za pomocą prywatnego monitoringu wizyjnego, nie wykonując ww. obowiązku, pozbawili Skarżącego tego prawa. Zgodnie z powyższym stwierdzić należy, że Skarżeni nie spełnili obowiązku informacyjnego wobec Skarżącego wynikającego z art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/679, naruszając przy tym przepisy o ochronie danych osobowych. Zauważyć też należy, że zgodnie z  art. 13 ust. 4 rozporządzenia 2016/679, ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania, gdy – i w zakresie, w jakim – osoba, której dane dotyczą, dysponuje już tymi informacjami. Skarżący dysponuje informacjami, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit a ww. aktu prawnego, zaś materiał dowodowy zgromadzony w tej sprawie wykazał, że Skarżonych nie dotyczy obowiązek określony w art. 13 ust. 1 lit. b i f oraz w art. 13 ust. 2 lit. c, e oraz f rozporządzenia 2016/679.

Postępowanie administracyjne prowadzone przez Prezesa UODO służy kontroli zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych i jest ukierunkowane na wydanie decyzji administracyjnej. Skarżeni nie spełnili wobec Skarżącego obowiązku informacyjnego wynikającego z art. 13 ust. 1 lit. c, d, e oraz ust. 2 lit. a, b, d rozporządzenia 2016/679, naruszając przy tym przepisy o ochronie danych osobowych, w związku z czym Prezes UODO korzystając z przysługującego mu uprawnienia określonego w art. 58 ust. 2 lit. d rozporządzenia 2016/679 mocą którego może nakazać administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu m.in. dostosowania operacji przetwarzania do przepisów niniejszego rozporządzenia, nakazuje Skarżonym spełnienie ww. obowiązku. Na podstawie art. 58 ust. 2 lit. d rozporządzenia 2016/679, Prezes UODO nakazuje Skarżonym zaprzestania przetwarzania danych osobowych Skarżącego w zakresie jego głosu za pomocą systemu monitoringu wizyjnego, oraz ich usunięcie z dotychczas utrwalonych nagrań, z uwagi na brak stosownej podstawy prawnej w tym zakresie.

Poczynione w sprawie ustalenia faktyczne oraz prawne, wykazały, że przetwarzanie danych osobowych Skarżącego w zakresie jego wizerunku odbywa się w oparciu o stosowną podstawę prawną, tj. art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia 2016/679, w związku z czym, w ocenie Prezesa UODO nie ma podstaw, aby stwierdzić, że doszło do naruszenia przepisów rozporządzenia 2016/679 w zakresie przetwarzania jego danych osobowych (wizerunku) bez podstawy prawnej, a tym samym do nakazania Skarżonym zaprzestania przetwarzania, a w tym usunięcia danych osobowych Skarżącego. Zebrany materiał dowodowy nie wykazał także, aby Skarżeni dopuścili się udostępnienia danych osobowych Skarżącego podmiotom nieuprawnionym, zaś udostępnienie nagrań organom państwowym (Policja, Prokuratura, Sąd) było zgodne z prawem (art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia 2016/679). Uzasadnione jest zatem wydanie przez Prezesa UODO decyzji odmawiającej uwzględnienia wniosku Skarżącego w ww. zakresie.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes UODO rozstrzygnął, jak w sentencji.

Decyzja jest ostateczna. Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1781 t.j.) i w zw. z art. 13 § 2, art. 53 § 1 i art. 54 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.), od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji, za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (adres: Urząd Ochrony Danych Osobowych, ul. Stawki 2, 00 – 193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.